KUPTONI ESENCËN E FESË
- Njëherë fshatarit vendosën t’i bëjnë duanë e shiut. Në ditën e caktuar të gjithë u mblodhën, por vetëm një fëmi e kishte marrë ombrellën. Kjo është feja.
- Nëse foshnjën e hudh në ajër, ajo do të qesh ëmbël, ngase e di që do ta presësh që të mos bie. Ky është besimi.
- Çdo natë bimë në shtrat duke mos ditur a do të përjetojmë mëngjesin. Por, prapë e kurdisim orën për t’u zgjuar. Kjo është shpresa.
- Bëjmë plane të mëdha për të nesërmen, por absolutisht nuk dimë asgjë nga e ardhmja. Kjo është uzdaja.
- Jemi dëshmitarë për problemet dhe vuajtjet në botë. Por, prapë martohemi. Kjo është dashuria.
- Në bluzën e një gjashtëdhjetë vjeçari shkruante: “Unë i kam 60 vjet. Unë i kam 16 vjet dhe 44 vjet përvojë.” Ky është qëndrim individual.